 |
| Verilen söz |
İşte "Comedie Humaine"den güzel bir hikâye:
"Fox, ingiltere'nin en büyük hatiplerinden biridir. Bilhassa güzel huylarından, tutumlarından dolayı sevilip sayılmıştır. Verdiği sözlere bağlı kalması, onun en başta gelen hasletidir. Babası eski nesilden bir ingilizmiş...
Tesiri bütün ömrü boyunca sürecek iyi bir ders vermiş oğluna... Fox, küçük yaştayken, tatillerini geçirmeye babasının yanına gelirmiş. Babasının da, bütün varlıklı ingilizler gibi, şatosunun çevresinde oldukça geniş bir korusu varmış. Bu koruda eski bir köşk bulunuyormuş ki; yıkılıp, görüş açısı daha güzel olan başka bir yere yeniden yapılacakmış...
Çocuklar pek severler yıkım işlerini ya; küçük Fox da, köşkün alaşağı edilişini görebilmek için, tatilini birkaç gün daha uzatmak istiyormuş. Ama babası, derslerinin başlayacağı gün okulda bulunması için onu zorluyormuş. İşte bu yüzden baba-oğul arasında bir gerginliktir başlamış. Annesi, bütün analar gibi, oğlundan yana çıkıyor. Baba da bunun üzerine bütün anıyla-şanıyla oğluna söz veriyor: Köşkün yıktırılmasını gelecek tatile kadar bekletecek...
"Fox okuluna dönüyor. Babası sanıyor ki, Fox ufak bir çocuktur, derslerine dalar, bu işi unutur gider. Köşkü yıktırıyor, öbür yere kurduruyor, inatçı oğlunun ise, aklında hep bu vardır. Tatilde babasının evine gelince ilk işi, gidip eski yapıya bakmak oluyor. Kahvaltı saatinde üzgün bir şekilde eve dönüyor, 'Beni aldattınız!' diyor babasına...
"Yaşlı kibar ingiliz beyefendisi şaşalıyor ama, gene de pek ağırbaşlı bir halle, 'Doğru oğlum' diyor. Yaptığım yanlışı düzelteceğim. İnsan verdiği sözü, parasından üstün tutmalıdır. Sözünü tutmamanın insan vicdanına sürdüğü lekeyi, dünyanın bütün parası da gideremez."
"Ve... Eski köşkü, olduğu gibi yeni baştan kurduruyor. Kurdurduktan sonra da, oğlunun gözü önünde yıktırılmasını emrediyor!"
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.