IHLAMUR

Yaz aylarında sarı-beyaz çiçekler açan hoş kokulu bir ağaçtır. Ormanda yetişmekle beraber, bahçe ve bostanlarda yetişen türleri de vardır. Ihlamur çiçekleri, yapraksız olarak küçük sapları ile birlikte toplanıp gölgede kurutulur. Ihlamurun dal ve gövde kısmının kabuğu, kökü ve gövdesinin kurutulup öğütülmüş tozu da, çiçeğinin hususiyetlerini taşımaktadır.

Hoş kokulu ve rahatlatıcı bir bitki olması sebebiyle vücûda ferahlık verir, sinirleri ve göğsü yumuşatıp vücûdu ısıtır ve terletir, idrarı söktürür, bağırsakları da yumuşatıp kabızlığı çözer.

Isıtıcı ve terletici te'sîriyle nezle ve soğuk algınlığı gibi hastalıklara karşı da faydalıdır. Ihlamur mideye iyi gelir, bel ve mafsal ağrılarını teskin eder, sindirime yardımcı olur, sinirleri yumuşatıp asabî gerginliği teskin eder, cildi güzelleştirip deri kavlamasına karşı faydalıdır, ciltteki düzensiz lekelere, göz kapaklarında meydana gelen sertleşmelere karşı iyi gelir, kabızlığı da giderir.

Ihlamur tıkalı gözenekleri açar, safrayı söktürür, nefes darlığı ve akciğer iltihabı, sarılık ve siroz gibi karaciğer hastalıklarına, felç ve yüz felcine, kazıklıhumma, titreme ve kas kasılmasına karşı faydalıdır. Eğer zeytinyağı ile macun yapılır ve ağrıyan yerler bununla yağlanırsa, ağrı ve sızıyı giderir, eğer saçlara sürülürse uzatır.