TÖVBE ET, ÇÜNKÜ ÖLÜMÜN YAKINDIR!..

TÖVBE ET, ÇÜNKÜ ÖLÜMÜN YAKINDIR!..

II. Murâd Han vefâtından önce bir gün gezmeye çıkmıştı. Köprünün başında bir dervişe rastladı. Selâm verdi. Derviş, yaklaşıp;

“Hey Pâdişâhım! Tövbeye niyetlen, çünkü vâden yakındır!” dedi.

Pâdişâh, dervişe teşekkür edip, duâlarda bulundu. Kendisine ölümü hatırlatanı çok sever, Allahü teâlânın rızâsı için yapılan nasihatleri can kulağı ile dinlerdi. Yanında bulunan İshak Bey’e, dervişi sordu. Emir Sultanın mürîdlerinden olduğunu söyledi. Emir Sultan adını duyan Pâdişâh;

“Bunda bir hikmet var” dedi. Tövbe-i nasûh eyledi. Yanındaki bey ve paşalarına dönüp;

“Yârın mahşer gününde şahidim olun. İşte bütün günâhlarıma tövbe ediyorum” dedi. Dervişe de izzet ve ikrâmda bulundu. Geriye dönüp sarayına geldi. Daha kapıdan girerken başına bir ağrı düşüp hastalandı. Her müslüman gibi hazırladığı vasiyetnamesini çıkardı. Veziri Çandarlı’ya verdi. Vasiyetnamesinde, kendisinden sonra oğlu şehzâde Mehmed’in (Fâtih’in) sultan, Çandarlı’nın vezir olmasını arzu ediyordu. Vefât edince Bursa’ya götürülmesini ve orada medfûn olan büyük oğlu Alâeddîn Ali’nin yanına defnini istedi.

“Vücûdumu doğrudan doğruya toprağa gömün. Cenâb’ı Hakk’ın rahmeti, yağmuru üstüme yağsın. Hükümdarlar gibi üstüme kubbe yapmayın. Mezarımın çevresine Kur’ân-ı kerîm okuyanların oturması için yerler yapsanız yeter. Cuma günü defnolunmak arzumdur” dedi. Mekke ve Medine fukaralarına gönderilmek üzere ve türbesi için kendi öz malından bir mikdâr para ayırdı. Vasiyetinin sonuna doğru da şöyle dedi; “Ve dahî vasiyet eyledük ki: Bir yakut yüzüğümüz vardır, bir yanında delüği olup, 95.000 akçeye alınmışdur. Vezni (ağırlığı) bir miskâlden ziyâdedür. Anı (yüzüğü) satalar ve kabrimiz yanında Kur’ân-ı kerim tilâvet idenlere sarf ideler. Tâ ki, dükeninceye dek... Ve dahi vasiyet iderem ki: Bir elmas taşlı yüzüğümüzi dahi satup, günde 70.000 kerre (Kelime-i tevhîd) çekdüreler. Bir nice yidi gün buna devam ideler. Badehu satıp borcumuzı ödeyeler...” dedi. Vezirlerini şâhid tutup, herbirine imzalattı. Üç gün hasta yattıktan sonra vefât edip, Hakk’ın rahmetine kavuştu.