 |
| Yakın tarihimizdeki büyük sosyal, siyasi, kültürel depremler |
Depremler Ülkesi Türkiye
ÜLKEMİZ, oldum olası bir depremler ülkesidir. Şu andaki topraklarımızın yüzde 95'i depremli bölgedir. Bildiğimiz depremin yanında bir de sosyal, siyasî, kültürel depremler vardır. Bunların birkaçını sayayım:
Sultan Abdülaziz'in, Serasker Hüseyin Avni Paşa çetesi tarafından tahttan indirilmesi, birkaç gün sonra Ortaköy Fer'iye sarayında feci şekilde şehid edilmesi. Sultan 5'inci Murad'ın delirmesi.
1877 Osmanlı-Moskof savaşında yenilmemiz.
1909'da Sultan Abdülhamid'in Masonlar, Dönmeler ve Jön Türkler tarafından tahttan indirilmesi.
1911'de İtalyanların Trablusgarb vilayetimize (bugünkü Libya) saldırmaları.
1912'de Balkan harbinin patlaması, Rumeli'yi kayb etmemiz.
1914'te Birinci Dünya savaşına girmemiz.
1918'te yenik olarak Mondros mütarekesini imzalamamız.
1922'de altı yüz küsur yıllık Osmanlı devletinin sona erişi.
1924'te son Halife Abdülmecid bin Abdülaziz Han'ın ve bütün Hanedan mensuplarının yurt dışına sürülmesi ve perişan edilmesi.
Bunlar hep yakın tarihimizin büyük depremleridir.
Cumhuriyetin ilanından sonraki bazı depremler:
Şeriata arka çeviriş. İsviçre Medenî Kanununun (bazı tercüme yanlışlarıyla) kabul edilişi.
İtalyan Ceza Kanununun kabul edilişi.
1928'de bin yıllık millî yazımızın yasaklanıp Latin harflerine geçiş.
İslam medreselerinin kapatılması, bir gecede 40 bin talebe-i ulûmun sokağa atılması.
Müslüman kadınların açılıp özgürlüğe kavuşturulması.
Takrir-i Sükun kanunu.
İstiklal Mahkemeleri.
İskilipli Âtıf efendinin idamı.
Şeyh Said isyanı.
İdamlar, katliamlar, yargısız infazlar.
Dersimde Alevilerin soykırıma tabi tutulması.
Müslümanların sindirilmesi.
Millî kimlik ve kültürün yerine Moiz Kohen Tekin Alp'in ideolojisinin kabulü depremi.
Dünyanın en zengin dili olan Osmanlıcanın darbelenip yerine Agob Martayan'ın uydurduğu öz, yeni, duru, sade suya tirit yeni Türkçenin ikamesi.
Tarihimizin faşist rejim tarafından tahrifi depremi.
On yılda on milyon genç yarattık depremi.
Millî Şef rejimi.
6-7 Eylül yağma ve terörü.
27 Mayıs darbesinden sonra Başbakan Adnan Menderes ve iki bakanının asılarak idamı.
Bir kısım Müslüman hocaların, şeyhlerin, dindarların kamplara doldurulması.
12 Mart darbesi depremi.
12 Eylül depremi.
28 Şubat depremi.
Büyük hırsızlıklar, soygunlar, yolsuzluklar depremi.
Yaygın, yoğun, genel kokuşma depremi.
Haram rantlar depremi.
İslamî kesimdeki depremler.
Eski mücâhidlerin müteahhit olup voliyi vurmaları depremi.
Din sömürüsü depremleri.
Yardım paralarıyla ilgili depremler.
Sarsılmaz bir birlik ve beraberlik içinde tek bir ümmet olması gereken Müslümanların bin parçaya ayrılıp bölünmeleri ve birbirine düşmeleri depremi.
Genel bedevîleşme depremi.
Türkiye halkının halklara dönüştürülmesi depremi.
1984'ten beri müzmin şekilde süregelen PKK depremi.
Terörün gölgesinde, tozu dumanı içinde yürütülen uyuşturucu kaçakçılığı.
Evet ülkemiz bir depremler ülkesidir.
Sosyal, siyasal, kültürel, hukukî depremler A'dan Z'ye her şeyi bozmuş, her çiviyi yerinden oynatmıştır.
Van'da çadır yağması olduysa bu depremlerin neticesidir.
Toplumda genel bir dağılma, çözülme, çürüme varsa hep bu depremlerdendir.
Türkiye Ortadoğu'nun Japonya'sı olamadıysa hep bu depremlerdendir.
Türkiye Edirne'den Kars'a, Sinop'tan İskenderun'a devamlı depremlerle sarsılmaktadır.
Siyaset kirlenmiş, çığırından çıkmıştır.
Medya depremi ülkeyi, halkı, devleti temellerine kadar sarsıp titretmektedir.
Yoğun müstehcen yayınlar, şehvet ve seks depremleri.
Lüks, israf, sefahat depremleri.
Pompei Herculanum, Sodom Gomore depremleri.
Ülkeyi kasıp kavuran haram rant depremleri.
Haram, kara, kirli, necis, uğursuz servetler depremi.
Nifak şikak fısk fücur isyan tuğyan depremleri.
Ehliyetsizlik, sorumsuzluk, liyakatsizlik, nepotizm, partizanlık depremleri.
Van depreminin yaraları inşaallah sarılacaktır ama bu saydığım depremlerin yaraları nasıl sarılabilecek mi?
Mehmet Şevket Eygi
Gazeteci-Yazar
14 Eylül 2011
